ကြ်န္ေတာ္ဘေလာ့ဂါေလးကို လာၾကည့္သူအေပါင္းတို႔ ကိုယ္စိတ္ႏွလုံးရႊင္လန္းၾကပါေစလို႔ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလ်က္ပါ၊...

Tuesday 31 July 2012

ဝါဆိုလျပည္႔ ဓမၼစၾကာ အခါေတာ္ေန႔

ဝါဆိုလျပည့္ ဓမၼစၾကာ အခါေတာ္ေန႔
အေၾကာင္းသိေကာင္းစရာ
=====================
ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၄ ခုႏွစ္ ခရစ္ႏွစ္၂၀၁၂ခုႏွစ္ ယခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂-ရက္ေန႔တြင္ ဝါဆုိလျပည့္ ပါေတာ့မည္။ ျမန္မာျပကၡဒိန္အရ ေလးႏွစ္တုိင္း ဝါတစ္ခါ ထပ္သျဖင့္ ပထမဝါဆုိ၊ ဒုတိယဝါဆုိဟု ခြဲျခားထားရသည္။ သုိ႔တုိင္ ဝါထပ္ႏွစ္တုိင္း ဒုတိဝါဆုိကုိသာ ဝါဆုိလျပည့္ေန႔ဟု သတ္မွတ္ၾကသျဖင့္ (ပထမ ဒုတိယ ခြဲမေနဘဲ) ဝါဆုိလျပည့္ဟုသာ ႐ုိး႐ုိး ပင္သတ္မွတ္ၾကသည္။
ဝါဆုိလသည္ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာတုိင္း မုိးသားတုိ႔ျဖင့္ အုပ္ဆုိင္းေသာ အခ်ိန္သမယ ျဖစ္သည္။ အာသဠွီနကၡတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ၿဂိဳလ္ခြင္ကာလ ျဖစ္သည္။ ဝႆႏၱ မုိးေလးလတုိ႔၏ ဥတုအစ ျဖစ္သည္။ ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုး မုိးခ်ဳန္းသံတုိ႔ျဖင့္ တဂ်ိန္းဂ်ိန္း ျမည္သံေပးေသာ အခါသမယ ျဖစ္သည္။ ရဟန္းခံ ရွင္ျပဳေသာ ကာလ ျဖစ္သည္။ အျဖဴေရာင္ ပုန္းညက္ပန္းတုိ႔ ပြင့္လန္းရာ ရာသီဦး ျဖစ္သည္။

ျမန္မာဆယ့္ႏွစ္လ ရာသီပြဲေတာ္တြင္ ဝါဆုိလ၏ အဓိပၸါယ္မွာ “ရဟန္းသံဃာေတာ္တုိ႔ မိမိ၏ ေက်ာင္းအရာမ္အတြင္း၌ ဝါတြင္းသံုးလပတ္လံုး အရပ္တစ္ပါးသုိ႔ မေရႊ႕မေျပာင္းဘဲ ေနထုိင္ သီတင္းသံုးျခင္းကုိ ရည္စူး၍ ဝါဆုိလ ေခၚသည္” ဟု ဖြင့္ဆုိသည္။ ဝါဆုိလတြင္ ရွင္၊ ရဟန္း ပဥၥင္းခံသည့္လဟုလည္း သတ္မွတ္ၾကသည္။ အေၾကာင္းကား ဝါတြင္းသံုးလအတြင္း ညအိပ္ ခရီးသြားလာခြင့္ မရွိသျဖင့္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား အစုံအလင္ရွိၾကသည္။ ထုိေၾကာင့္ ရွင္၊ ရဟန္း ခံရန္၊ ျပဳရန္ အသင့္ေတာ္ဆံုးလဟု ဆုိသင့္ေပသည္။

ထုိ႔အျပင္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ဘုရား မယ္ေတာ္မဟာမာယာေဒဝီ ဝမ္းၾကာတုိက္သုိ႔ ပဋိသေႏၶ ယူေတာ္မူသည့္ေန႔၊ နိမိတ္ႀကီးေလးပါးကုိ ျမင္ေတာ္မူ၍ ေတာထြက္ေတာ္မူသည့္ေန႔၊ ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရွိကာ တရားဦး ဓမၼစၾကာ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာေန႔တုိ႔သည္ ဝါဆုိလျပည့္ေန႔တြင္ ျဖစ္ၾကပါသည္။ ဗုဒၶရွင္ဘုရား ပဋိသေႏၶ တည္ေတာ္မူျခင္း၊ ထြက္ေတာ္မူ နန္းက ခြါျခင္း၊ တရားဦးဓမၼစၾကာ ေဟာၾကားျခင္းတုိ႔သည္ တုိက္ဆုိင္စြာ ဝါဆုိလျပည့္ေန႔ခ်ည္း ျဖစ္ေနခဲ့သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ “သေႏၶ၊ ေတာထြက္၊ ဓမၼစက္၊ ေဟာျမြက္သံခ်ဳိ လဝါဆုိ” ဟူ၍ စပ္ဆုိထားၾကသည္

(၁) ပဋိသေႏၶတည္သည့္ေန ့-မဟာသကၠရာဇ္-၆၇၊ ဝါဆုိလျပည့္ (ၾကာသပေတးေန ့)

(၂) ေတာထြက္သည့္ေန ့- မဟာသကၠရာဇ္-၉၇၊ ဝါဆုိလျပည့္ (တနလၤာေန ့)

(၃) ဓမၼစၾကၤာတရားဦးေဟာေန ့- မဟာသကၠရာဇ္-၁၀၃၊ ဝါဆုိလျပည့္ (စေနေန ့)

ထုိေၾကာင့္လည္း ဗုဒၶဘာသာ တုိင္းျပည္မွန္သမွ် ဝါဆုိလျပည့္ကုိ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ တစ္ရက္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၾကျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ေပသည္။


Thursday 5 July 2012

အမတ္ၾကီး ဦးေပၚဦး၏ စကားပေဒသာမ်ား

…ေပ်ာ္ေတာ္၀န္ ပညာရွိ အမတ္ႀကီး ဦးေပၚဦး၏ စကားအရာမွာ ၾကြယ္၀လိမ္မာစြာ

ေျပာတတ္ဆိုတတ္ပံုမ်ားကို စံထားနည္းယူ နမူနာထားရမည့္ လက္ေရြးစင္ဟာသေလးမ်ားကို

ကမၻာသစ္သူငယ္ခ်င္း စာေပခ်စ္သူမ်ားအားလံုးအတြက္ မွ်ေ၀ေပး လိုက္ပါတယ္…

*** ၀က္သားအမိသားအဖ…

“ …ေပၚဦးရယ္၊ ငါတို႔ အိမ္နိမ့္စံ ဘ၀တုန္းကလို ပံုျပင္ကေလး ဘာေလးေျပာၿပီး

ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ စမ္းပါဦးဟယ္ ”

…တစ္ေန႔သ၌ မိဘုရားေခါင္ႀကီးရဲ႕ အေဆာင္ေတာ္မွ မင္းတရားႀကီးစံျမန္းေနတုန္း

ဦးေပၚဦးကို အေခၚလႊတ္ၿပီး ေရာက္လာခ်ိန္မွာ မိဖုရားေခါင္ႀကီးက အမိန္႔ေတာ္ရွိတာ

ျဖစ္ေပတယ္။

…(ရွင္ဘုရင္ရဲ႕ သားေတာ္၊ သမီးေတာ္ေတြအေနနဲ႔ မင္းမျဖစ္မီ မိဘုရားမျဖစ္မီကာလကုိ

အိမ္နိမ့္စံလို႔ ေခၚတယ္)။

…အမတ္ႀကီးဦးေပၚဦးက ရိုေသစြာ လက္ယွက္ၿပီး…

“ မယ္ဖုရားေခၚေတာ္မူလို႔ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး အခစား၀င္ဖို႔ အလာလမ္းမွာ

၀က္ကေလးႏွစ္ေကာင္နဲ႔ ၀က္လင္မယား ႏွစ္ေကာင္ အူလ်ားဖားလ်ား ေျပးလာၾကတာ

ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္ဖုရား…” လို႔ စိတ္၀င္စားဖြယ္ အစခ်ီလိုက္တယ္။

“ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္ ဓါးႀကီးကိုင္ေျမွာက္ၿပီး

၀က္ေတြေနာက္က ေျပးလိုက္လာတာ ေတြ႔ရတယ္ ဘုရာ့၊ ဒါနဲ႔ မီလုမီခင္မွာ

ေနာက္ဆံုးက ၀က္ကေလးကို ဓားနဲ႔ပိုင္းဖို႔ အားယူေနတုန္းမွာ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးက …

“ ဟဲ့…..ဟဲ့…..ေမာင္မင္း၊ ဘာျပဳလို႔ သူတစ္ပါး အသက္ကို မညွာမတာ လုပ္ရသတုန္း…”

ဆီးေမးတဲ့အခါ အဲဒီလူက…

“ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးရဲ႕ စိုက္ခင္း ပ်ဳိးခင္းေတြကို ဒီ၀က္ေတြ မၾကာခဏ

လာလာဖ်က္ဆီးတာ မ်ားၿပီဘုရား၊ ဒါေၾကာင့္ ေဒါသျဖစ္ျဖစ္နဲ႔ အခုလိုလုပ္မိတာပါ

အမတ္ႀကီးရယ္လို႔ ေျဖပါတယ္ဘုရား…”

“ ေအးကြယ္၊ သနားပါတယ္ကြယ္၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ ခြင့္လြတ္လိုက္ပါ…”

“ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး ေဖ်ာင္းဖ်၊ နားခ်လို႔ ၿခံသမား ျပန္လွည့္အသြားမွာ

၀က္ကေလးတစ္ေကာင္က စကားေျပာတယ္ ဘုရား…”

…ဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ ၀က္က စကားေျပာတယ္ဆိုတဲ့အတြက္

စိတ္၀င္စားဖြယ္ပါပဲ။

“ ၀က္ကေလး ေျပာပံုက ဒီလိုပါဘုရား၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သားအမိသားအဖငါးေယာက္ဟာ

ဘဘႀကီးသာ မကယ္ရင္ ေသၿပီဗ်ာလို႔ ေျပာပါတယ္ဘုရား…”

…ဒီအခါ မိဘုရားႀကီးက ၾကားျဖတ္ၿပီး ၀င္ေမးၿပီေလ။

“ ဟဲ့…ေနပါဦး၊ နင္ေျပာတာ ၀က္ကေလးႏွစ္ေကာင္နဲ႔ ၀က္လင္မယားလို႔

ဆိုတယ္မဟုတ္လား၊ ေလးေကာင္ေပါ့”

“ မွန္ပါ မယ္ဖုရား၊ ၀က္ကေလးကေတာ့ အဲဒီအတိုင္းပဲ ေျပာပါတယ္ဖုရား…”

…မိဖုရားႀကီးခမ်ာ ေယာင္လည္လည္ျဖစ္သြားၿပီးမွ ဓားနဲ႔ ပိုင္းလိုက္တုန္းက

ထက္ပိုင္းျပတ္သြားလို႔မ်ား ငါးေကာင္လို႔ ေျပာေရာ့ သလားဟဲ့လို႔ ေမးေတာ္မူတယ္။

“ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး ဟန္႔တားလိုက္တဲ့အတြက္ ဘယ္၀က္ကေလးကိုမွ် ဓားခ်က္မထိပါဘုရား…”

“ ဟယ္…နင့္စကား နားေထြးရပါဘိ၊ ရွင္းရွင္း တင္စမ္းပါဟယ္”

…ဒါေပမယ့္ ဦးေပၚဦးကေတာ့ ေ၀့လည္ေခ်ာင္ပတ္ လုပ္ေနဆဲပါပဲ။

“ မွန္လွပါ၊ ၀က္ကေလးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သားအမိငါးေကာင္လို႔ ေျပာထားတာ

အမွန္ပါဘုရား…”

“ ဒါျဖင့္ နင့္မ်က္စိနဲ႔ေကာ ဘယ္ေလာက္ျမင္သတုန္း”

“ ေလးေကာင္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ဘုရား…”

“ ဟယ္…ေပၚဦးရယ္၊ နင့္စကား ရွဳပ္လွပါဘိ၊ ဘယ္လိုအေၾကာင္းေၾကာင့္

၀က္ေလးေကာင္က ငါးေကာင္ျဖစ္သြားရတာလဲ”

“ အဲဒါမွာေတာ့ မယ္ဖုရားကိုယ္ေတာ္တိုင္ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ္မူပါဘုရား…”

…မိဖုရားႀကီး စဥ္းစားၾကည့္ေတာ္မူရၿပီေလ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုမွ စဥ္းစားလို႔

မရတဲ့အတြက္…

“ နင့္ပေဟဠိကို နင္ပဲ ေျဖစမ္းပါဟယ္” ဆိုၿပီး ပန္းေပးေတာ္မူ လိုက္ရတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဦးေပၚဦးက လက္အုပ္ခ်ီလိုက္တယ္။

“ မွန္ပါ၊ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးျမင္တာ ေလးေကာင္ အမွန္ျဖစ္သလို ၀က္ကေလးက

ငါးေကာင္လို႔ေျပာတာလည္း အမွန္ပါပဲဘုရာ့၊ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္ရသလဲဆိုေတာ့

၀က္ကေလးဟာ ေက်ာင္းမေနရေသးေတာ့ ဘယ္မွာ ဂဏန္းသခ်ၤာတတ္ပါ့မလဲ

ဘုရား၊ တစ္ ႏွစ္ သံုး ေလး မွန္ေအာင္ မေရတတ္လို႔ ဒီလိုျဖစ္တာပါဘုရား…”

…မင္းတရားႀကီးက နားေထာင္ေနရာက ရယ္တယ္။

“ ေပၚဦးတို႔ လုပ္လုိက္မွျဖင့္ ငါေတာင္ မ်က္စိလည္သြားသဟ၊ ေခြးမသားရ”

“ မွန္လွပါ၊ မယ္ဘုရားကို ေပ်ာ္ေတာ္ ဆက္တာပါဘုရား…”

…ဦးေပၚဦးရဲ႕ အေလွ်ာက္အထား ဒီစကားကို ၾကားရေတာ့မွပဲ

မိဖုရားႀကီးခမ်ာ ၿပံဳးေတာ္မူႏိုင္ေတာ့တာကိုး…..။


*** လႏွင့္ ဠႀကီး…

“ ဟဲ့…ေပၚဦး၊ ေတာင္ငါးလံုးပိတ္ဖံုးကာခို ရာဇၿဂိဳလ္ ေရႊျပည္ႀကီးလို႔ အမ်ားသူငါ

ေခၚေ၀ၚသမုတ္ၾကတဲ့ မင္းေနျပည္ႀကီးကို ကာရံပတ္ၿခံဳေနတဲ့ ေတာင္ငါးလံုးအနက္

ေနာက္ဆံုးေတာင္ကို ဂိစၥကုဋ္ေတာင္လို႔ေခၚတာဟာ ေတာင္ကိုက လင္းတနဲ႔တူလို႔လား၊

သို႔မဟုတ္ ေတာင္ထိပ္မွာ လင္းတေတြေနလို႔လား ေမာင္မင္း ”

“ မွန္လွပါ၊ ေတာင္ငါးလံုးရဲ႕အမည္ေတြကေတာ့ ပ႑ာ၊ ေ၀ဘူလ၊ ေ၀ဘာလ၊

ဣသီဂီလ၊ ဂိစၥကုဋ္တို႔ ျဖစ္ေၾကာင္းပါ ဘုရား…”

“ အႏို႔…ဂိစၥကုဋ္ ေခၚရျခင္းကေကာကြယ္”

“ ေတာင္ရဲ႕ အထြတ္မွာ လင္းတေတြ က်က္စားပါသျဖင့္ ပါဠိေ၀ါဟာရအားျဖင့္

ဂစၥေခၚျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းပါဘုရား…”

“ ေအးကြယ္၊ သို႔ေသာ္လည္း ကုိယ္ေတာ့္စိတ္ထဲ မရွင္းတာရွိေနတယ္၊ လင္းတ

အေခၚအေ၀ၚမွာ တစ္ခ်ဳိ႕က လကေလးနဲ႔ လင္းတ ေရးၾကၿပီး တစ္ခ်ဳိ႕ကလည္း

ဠႀကီးနဲ႔ ဠင္းတေရးၾကတယ္ ေမာင္မင္း၊ ၀ိ၀ါဒ မကြဲဘူး ေမာင္မင္း”

“ မွန္လွပါ၊ ဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္…”

…ဦးေပၚဦးက လက္အုပ္ခ်ီၿပီး ပါးစပ္ျပင္ရံုရွိေသးတယ္။ ဘာတစ္လံုးမွ

မတင္ရေသးခင္ ေနာက္အေမးက ဆင့္လာတယ္။

“ ေဘာက္မဲ့ေၾကာင့္ ေရးသားရသတုန္း ေမာင္မင္း၊ ခြဲထားရွိသလားဟဲ့”

…ခြဲထားဆိုတာ ကၽြတ္ကၽြတ္ဆူနဲ႔ ၾကက္သတၱ၀ါ၊ ၾကန္အင္လကၡဏာ အႀကံအစည္နဲ႔

အက်န္အၾကြင္းမွာ ကၽြက္နဲ႔ ၾကြက္၊ ၾကန္နဲ႔ ႀကံတို႔ဟာ အသံထြက္တူၿပီး အဓိပၸါယ္

မတူတာကို ေခၚတာပဲ။ အဲဒါဟာ ခြဲထားပဲ။ အဲဒါလိုဟာမ်ဳိး မွန္သမွ်ဟာ ခြဲထားေပါ့။

“ ခြဲထား မရွိ္ေၾကာင္းပါဘုရား…”

…မင္းတရားႀကီး မေက်လည္ေသးပါ။ အေမးေတာ္က ထပ္ဆင့္လာျပန္ေခ်ေသးရဲ႕။

“ ခြဲထား မရွိ္ဘဲနဲ႕ ဠ ႀကီးနဲ႔ ေရးတဲ့အေၾကာင္း ကိုယ္ေတာ္သိခ်င္တယ္ ေမာင္မင္း”

…အေတာ္ခြက်သည့္ အေမးေတာ္ျဖစ္တယ္။ အတူခစားေနေသာ အျခားအမတ္ေတြလည္း

ဦးေပၚဦးကို လွမ္းၾကည့္ၾကတယ္။ အမတ္ႀကီး ဘယ္လိုမ်ား ေျဖမွာပါလိမ့္။

“ လ ကေလးနဲ႔ ဠ ႀကီးကို ဘယ္ေနရာမွာ ဘာသံုးရမယ္ဆိုတဲ့ အဆိုအမိန္႔မ်ား၊

စာေပက်မ္းဂန္မ်ားမွာ မေတြ႔ဖူးေၾကာင္းပါ ဘုရား။ သို႔ရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး၏

သေဘာအရမူ ငွက္တကာတို႔ထက္ အက်ည္းတန္တဲ့ ဠင္းတကို အကၡရာတကာတို႔ထက္

အရုပ္ဆိုးတဲ့ ဠ ႀကီးနဲ႔ ေရးမွသာ လိုက္ဖက္သင့္ေလ်ာ္မည္ ထင္မိေၾကာင္းပါဘုရား…”

…မင္းတရားႀကီးမွာ ေရႊေဘာေတာ္က်သြားတယ္။ “ ဟုတ္ေပသားပဲ” ဆိုကာ ရယ္ေမာတယ္။

အမတ္ေတြလည္း ခိုးခိုးခြိခြိ ျဖစ္ကုန္ေလရဲ႕…..။

*** ဦးေပၚဦးေတာ့ လုပ္လိုက္ျပန္ၿပီ…

…ဘိုးေတာ္မင္းတရားမွာ ညီလာခံခ်ိန္ၾကာေညာင္းလာတာနဲ႔အမွ်

ပင္ပန္းၿငီးေငြ႔လာတယ္။ ေညာင္းလည္းေညာင္းလာတယ္။ ဒါေပမယ့္

အေရးတႀကီး ေဆြးေႏြးေမးျမန္းစရာေတြ ကုန္သေလာက္ျဖစ္သြားတဲ့ အတြက္

ေတာ္ပါေသးတယ္။

…မင္းတရားႀကီးအေနနဲ႔ အိမ္ေတာ္ပါငယ္ကၽြန္ႀကီး ဦးေပၚဦးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့

ဘာမွစိတ္မ၀င္စားဟန္နဲ႔ ၀င္လ်က္ခစားေနတာျမင္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရယ္စရာေလးမ်ား

ၾကားရလိုၾကားရျငား လွမ္းၿပီး ေရႊခြန္းေတာ္သလိုက္တယ္။

“ ခစားလ်က္ရွိေၾကာင္းပါဘုရား ”

…လ်င္ျမန္စြာ ခါးဆန္႔ လက္ယွက္ၿပီး တုန္႔ျပန္တယ္။

“ အမိန္႔ရွိေတာ္မူပါဘုရား ”

“ ငါတို႔ ေနထိုင္ရာ ဇမၺဴဒီပါလက်ာ္ေတာင္ကၽြန္းမွာ မဇိၥ်မေဒသလို႔ရွိတယ္၊

ျမတ္စြာဘုရားစဥ္ဆက္ ပြင့္ေတာ္မူရာေဒသေပါ့ ”

“ မွန္လွေၾကာင္းပါဘုရား ”

…ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္တစ္၀ိုင္း၊ သံုးေယာက္တစ္၀ိုင္း
တီးတိုးေျပာဆိုေနသံမ်ား

တိတ္သြားတယ္၊ ဘုရင္နဲ႔ အမတ္အတိုင္အေဖာက္ညီညီ ေမးေျဖေနတာကို နားစြင့္ေနၾကတယ္။

…ေမးသံ ေျဖသံက ဆက္လက္ထြက္ပ်ံေနဆဲပဲ။

“ ျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မူရာ အဲဒီ မဇၥိ်မေဒသဟာ ဇမၺဴဒီပါရဲ႕
အလယ္ဗဟိုတည့္တည့္မို႔

မဇၥ်ိမေခၚတယ္ ဆိုတာ ဟုတ္သလား ေမာင္မင္း ”

“ မဟုတ္ေၾကာင္းပါဘုရား ”

“ အင္း…ဘာေၾကာင့္မဟုတ္သလဲဆိုတာ တင္ဦးဟဲ႔… ”

…အမတ္ေတြရဲ႕ မ်က္လံုးေတြဟာ ဦးေပၚဦးထံကို စုၿပံဳက်ေရာက္ေနၾကၿပီေလ။

“ မွန္ပါ၊ ဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္ ဇမၺဴဒီပါလက်ာ္ေတာင္ကၽြန္းရဲ႕ အလယ္တည့္တည့္

တကယ့္ဗဟိုခ်က္မဟာ အခုအ၇ွင္ ဘ၀၇ွင္မင္းတရားႀကီး စံျမန္းေတာ္မူတဲ့

နန္းေတာ္သာလွ်င္ျဖစ္ေၾကာင္းပါ ဘုရား ”

“ ဒီေကာင္က မဟုတ္က ဟုတ္ကေတြ တင္ေနျပန္ၿပီ… ” လို႔ သာ

ဆုိလိုက္ေပမယ့္ ဒီစကားကို မင္းတရားႀကီး ေရႊေဘာေတာ္ က်ေနပါတယ္။

“ အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္း ဘုရာ့ကၽြန္၀န္ငေပၚဦး အခိုင္အမာ ဆိုႏိုင္ပါတယ္ ဘုရား ”

“ ယံုစရာ မ၇ွိေပဘူး ေမာင္မင္း ”

“ အရွင္မင္းႀကီး ယံုေတာ္မမူရင္ တိုင္းတာ ၾကည့္ေတာ္မူပါ ဘုရား… ”

…မျဖစ္ႏိုင္တ့ဲကိစၥကို မင္နဲ႔ေမာင္းနဲ႔ ေလွ်ာက္တင္တဲ့အတြက္ မင္းတရားႀကီးနဲ႔တကြ

အမတ္ေတြပါ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ေမာၾကေတာ့တာေပါ့…..။

…သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုး ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ…။
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...