သူ႔နာမည္ကေမာင္လွတဲ့….နာမည္ကသာေမာင္လွ…လူကေတာ့အသားမဲဲမဲ…ပုကြကြနဲ႔ ေလ
တိုက္ရင္လဲက်ေတာ့မယ့္အတိုင္း…..ပိန္လွီတဲ့သူ…ေလာကဓံကိုဘယ္ေလာက္ခံခဲ့ရသလဲဆို
တာ….သူ႔ရဲ႔မ်က္နာနဲ႔အသားအရကိုၾကည့္တာနဲ႔သိႏိုင္တယ္….ဆီမရွိတဲ့ဆံပင္နီေၾကာင္ေၾကာင္
ေၿခာက္ကပ္ကပ္က….သူ႔ဦးေခါင္းထက္မွာပ်င္းရိစြာ…..တြဲခိုလို႔ေပါ့…..
သူကငယ္ငယ္ကတည္းကက်ည္းတန္စုတစ္ရြာလံုးရဲ႔ခိုင္းဘက္……လူပ်ိဳေပါက္အရြယ္ေရာက္
လာေတာ့
…..သူတို႔တစ္ရြာလံုးကသူ႔ကိုဒီအတိုင္းေတာ့မၿဖစ္ေခ်ဘူးဆိုၿပီၤး….သူတို႔ရြာမွာလွိုဳင္
လွိဳင္ထြက္တဲ့….ပန္းသီးေရာင္းခိုင္းတယ္……တစ္ရြာလံုးကသူ႔ကိုစကားလည္းနားေထာင္တယ္
….ခိုင္းရတာလည္းေကာင္းလို႔…..၀ိုင္းခ်စ္ၾကတာေပါ့……ဒီလိုနဲ႔ပန္းသီးသည္ေလးေမာင္လွအ
ၿဖစ္ကိုေရာက္ရွိလာပါတယ္…..
ေမာင္လွ….သူေရာင္းရတာနဲ႔…သူ႔အေမမ်က္မၿမင္ၾကီးနဲ႔လံုးလည္ခ်ာလည္နဲ႔……ေႏြမွမိုး….မိုးမွ
ေဆာင္း…ေပါ့…မွန္မွန္ေလးနဲ႔..ဘ၀ကိုရုန္းကန္လာပါတယ္……..တစ္ေန႔ေတာ့သူတို႔ရြာကိုၿမိဳ႔က
ေနၿပီးႏွင္းဆီဆိုတဲ့….ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ေရာက္ရွိလာပါတယ္……..သူတို႔ရြာနဲ႔တစ္မုိင္
ေလာက္ေ၀းတဲ့ေနရာမွာ…..ရထားဘူတာေလးတစ္ခုရွိပါတယ္…..အတန္အသင့္ၾကီးမားတဲ့ဘူ
တာေလးပါ….သူတို႔လိုေခါင္းရြက္ဗ်က္ထ္ိုးေစ်းသည္ေတြအတြက္ေတာ့……..အရမ္းကိုၾကီးမားတဲ့
ေစ်းကြက္တစ္ခုေပါ့….နင္းဆီဆိုတဲ့ေကာင္မေလးကိုစေတြ႔မိတာဟာ..အဲဒီဘူတာေလးအ
တြင္းမွာေပါ့…စေတြ႔တဲ့အခိုက္အတန္႔ေလးအတြင္းမွာဘဲ…ေမာင္လွရဲ႔ရင္ထဲမွာေၿဗာင္းဆန္
ေအာင္လႈပ္ရွားသြားခဲ့တယ္….ရင္ထဲမွာဖားဖိုၾကီးတစ္ခုလိုတုန္ခါေနတယ္…..သူ႔စိတ္ထဲကထူး
ထူးဆန္းဆန္းစိတ္ေတြနဲ႔..ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးနိမ့္ခ်ည္ၿမင့္ခ်ည္ေပါ့……(အဲဒီလိုစေတြ႔ၿခင္းဟာ
သူ႔ဘ၀အတြက္….ေမွာင္မိုက္တဲ့က်ိန္စာတစ္ခုကိုသင့္ခဲ့မိလိမ့္မယ္လို႔….သူမသိခဲ့မိဘူး…)
ဒီလိုနဲ႔ေကာင္မေလးကလည္းသူတို႔ရြာမွာတစ္လေလာက္လာတည္းပါတယ္……အဲဒီေန႔ကစၿပီး
ေမာင္လွတစ္ေယက္တစ္ပါတ္တစ္ခါေလာက္ဘဲဘူတာကိုေရာက္ေတာ့တယ္…..ရြာနီးစပ္ေတြလွည္႔ေရာင္းၿပီး….
ဒီရြာထဲမွာဘဲတစ္၀ဲလည္လည္ေပါ့…….ႏွင္းဆီဆိုတဲ့ေကာင္မေလးကလဲနာ
မည္နဲ႔လိုက္ပါတယ္…..သူ႔မ်က္နာမွာၿမိဳ႔သူတစ္ေယာက္ရဲ႔အတၱနဲ႔…ႏွုင္းဆီနီရ႔ဲ႔ရဲတစ္ပြင့္ကို….အ
ၿမဲတမ္းေခါင္းမွာပန္ထားတယ္….ေမာင္လွကေတာ့မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔….ႏွင္းဆီတို႔အိမ္ေရွ့သြား
ၿပီ…..ရစ္သီရစ္သီနဲ႔ေယာင္လည္လည္လုပ္ၿပီးမွ……တၿခားရြာေတြသြားတယ္…..ေန႔လည္ၿပန္လာတယ္….
နင္းဆီကုိၿပန္လာၾကည့္တယ္…ေနာက္ေစ်းသြားေရာင္းၿပန္တယ္……ညေနဆိုေစာ
ေစာၿပန္လာၿပီး…နင္းဆီတည္းတဲ့အိမ္ကိုလွမ္းၿမင္ရတဲ့ေနရာက….သစ္ပင္ၾကီးေအာက္မွာ….
ညေနေစာင္းမိုးခ်ဳပ္တဲ့အထိ…..ထိုင္ၿပီးေငးၾကည့္ေနေလ့ရွိတယ္….
အစကေတာ့ရြာကလူေတြကသတိမထားမိခဲၾကဘူး……ေနာက္ေတာ့မွရိပ္မိလာတယ္…
အကုန္လံုးၿပံဳးစိစိနဲ႔ေပါ့…
..သူတို႔စိတ္ထဲမွာဒါဟာဘယ္လိုမွမၿဖစ္နုိင္ဘူးေပါ့……အခ်ိန္တန္ရင္သူ႔အလို
လိုၿပီးသြားလိမ့္မယ္လို႔ထင္ခဲ့မိၾကတယ္…..ေမာင္လွလိုအညတရေလးရဲ႔နလံုးသားမွာ….
ၾကီးမားတဲ့ခ်စ္ၿခင္းေတ
ြရွိခဲ့မိလိမ့္မယ္လို႔…ဘယ္သူမွမယံုမိၾကဘူး……
ဒီလိုနဲ႔ေကာင္မေလးရြာကိုေရာက္ၿပီး၁၅ ရက္ေန႔ေလာက္မွာ….ညေနခင္းေလးမွာေပါ့..ေကာင္မ
ေလးကသူ႔အေဖာ္တစ္ေယာက္နဲ႔အိမ္အၿပင္ကု..ထြက္လာပါတယ္…….ေမာင္လွလည္းဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ…..
ထိုင္ရမလိုထရမလိုၿဖစ္သြားတယ္……..တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ေကာင္မေလးကသူ႔အ
နားေရာက္လာခဲ့တယ္…ေမာင္လွရင္ထဲမွာေၿဗာင္းဆန္ေနၿပီေပါ့…..ေကာင္မေလးရဲ႔အေဖာ္က
“ဟဲ့ေမာင္လွ….ႏွင္းဆီအတြက္သူပန္ဖို႔…ႏွင္းဆီပန္းပန္ကရႏိုင္မလဲဟေၿပာစမ္းပါဦး…..”
“ဟာ..ေထြးၿမကလဲ….ငါခူးေပးမွာေပါ့..ဟ ..နင္ကလဲ..ငါ့ကိုေၿပာတာမဟုတ္ဘူး….”
“ကူညီပါအုန္း..ကိုေမာင္လွ..ကၽြန္မကပန္းပန္ေနၾကဆိုေတာ့…အခုခ်ိန္မွာႏွင္းဆီကလည္းအ
ရမ္းရွားေနေတာ့…မပန္ရဘူးၿဖစ္ေနတယ္……”လို႔ေကာင္မေလးက၀င္ေၿပာပါတယ္…ေကာင္မ
ေလးရဲ႔အသံကိုလည္းၾကားေရာ..ဘာေၿပာေကာင္းမလဲ…ေမာင္လွရင္ထဲမွာေဆြ႔ေဆြ႔ခုန္ေနတာ
ေပါ့….ဒီလိုနဲ႔..ေမာင္လွအလုပ္တစ္ခုပိုရသြားပါတယ္….မနက္တိုင္းနင္းဆီပန္ဖို႔ပန္းရွာေပးရတာေပါ့..
ဒီလိုနဲ႔သူနဲ႔ေကာင္မေလးရင္းႏွီးစၿပဳလာပါတယ္…..(သူတစ္ဖတ္သတ္ထင္တာပါ)…
ေကာင္မေလးၿမိဳ႔ကိုၿပန္မယ့္ရက္လဲနီးလာတယ္…….ဘယ္ေန႔ၿပန္မလဲလို႔လဲ….ေမာင္လွမေမးရဲ
ဘူး….ေၾကာက္တာလဲပါတယ္…….မၿပန္ေစခ်င္တာလဲပါတာေပါ့…..
ဒီလိုနဲ႔ေကာင္မေလးၿမိဳ႔ၿပန္မယ့္ရက္ကိုေမာင္လွသိသြားပါတယ္…..အဲဒီသိတဲ့ညက..ေမာင္လွ
တစ္ေယာက္…သစ္ပင္ၾကီးေအာက္မွာတစ္ေယာက္ထဲ…ငုတ္တုတ္ၾကီးငူငူၾကီးထိုင္ေနတယ္….
ၿပန္ခါနီးႏွစ္ရက္အလိုမွာ…ေကာင္မေလးကၿမိဳ႔ကိုၿပန္ဖို႔အတြက္…….ပန္းသီးလက္ေဆာင္၀ယ္
သြားခ်င္တယ္လို႔ေမာင္လွကိုေၿပာတယ္….ေမာင္လွလည္းဘူတာအထိလိုက္ပို႔မယ္ဆိုၿပီးတိုင္
ပင္ထားၾကပါတယ္……ဒါေပမယ့္…ကံကဆိုးခ်င္ေတာ့…ေကာင္မေလးကအေရးေပၚအေၾကာင္း
တစ္ခုနဲ႔..တစ္ရက္ေစာၿပီးၿပန္ၿဖစ္သြားပါတယ္…….အဲဒီအေၾကာင္းကိုေမာင္လွတစ္ေယာက္ၿပန္
မယ့္ရက္မနက္ပိုင္းမွသိရပါတယ္….ႏွင္းဆီကဘူတာကိုေရာက္္ေနပါၿပီ..ရထားကေတာ့မလာ
ေသးပါဘူး….
ေမာင္လွတစ္ေယာက္ပန္းသီးၿခင္းၾကီးထမ္းလက္ထဲနင္းဆီပန္းေလးကိုင္ၿပီး…..ဘူတာကိုသုတ္
ေၿခတင္ေၿပးပါေတာ့တယ္…..ဘူတာကိုေရာက္ေတာ့…ရင္ထဲမွာအဆမတန္ေမာဟိုက္ေနပါၿပီ…
ေၿခေထာက္ေတြကိယိုင္နဲ႔နဲ႔..နင္းဆီကိုသူအေလာတၾကီး…ရွာေနမိတယ္…..ေဟာ…ရထားလာ
ေနပါၿပီ……….ႏွင္းဆီတက္သြားတာကို…သူရိပ္ကနဲၿမင္လိုက္ရတယ္……ရထားဘီးစလိမ့္ေတာ့
ႏွင္းဆီပါတဲ့…အတြဲကိုသူေၿပးလိုက္သြားတယ္…………………..
ရထားကိုမီွလုမွီခင္မွာ…..ရုတ္တရက္…..ယိုင္နဲ႔ေနတဲ့ေၿခေထာက္ကခဲလံုးကိုတိုက္မိၿပီးရထားသံလမ္း
ေပၚကိုလဲက်သြားပါတယ္….ပန္းသီးေတြကၿပန္႔က်ဲလို႔ေပါ့…..လက္ထဲကႏွင္းဆီေလးက
တစ္ဖက္ရထား….လမ္းသံေဘာင္ေပၚမွာ….ႏွင္းဆီပန္းေလးကိုသူ…ရူးသြပ္စြာနဲ႔သြားေကာက္မိတယ္…
…အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ….သူ႔မ်က္လံုးထဲမွာၿမင္လိုက္ရတာက…….သူ႔ဆီေၿပး၀င္လာေနတဲ့
တစ္ဖက္ကရထားေခါင္းတြဲၾကီး………………………………………………………….
…………………………………………..
“ဟာ….ဟင္……ဟာ….တိုက္သြားၿပီ….”အသံေတြကဆူညံကုန္၏….သူ႔အသိေတြအားလံုး
ေမွာင္မိုက္သြား၏….အဆိပ္သင့္ပန္းသီးေလးကေတာ့…..ႏွင္းဆီပန္းေလးလြင့္သြားတဲ့ဆီတ
လိမ့္လိမ့္………………………..ေကာင္မေလးကိုတင္ေဆာင္သြားတဲ့…ရထားၾကီးကေတာ့……..
ဟိုး……အေ၀းၾကီးမွာ…..တေရြ႕ေရြ႕…..တေရြ႕ေရြ႕……….တေရြ႕ေရြ႕…………..
စာေရးသူ..သက္တန္႔ခ်ိဳ..(၁း၃၀ မနက္ ၂၀.၈.၀၉)
ျပန္မ်ွလိုက္မယ္ေနာ္ ေက်းဇူး
ReplyDelete