တစ္ခါက ဘုိးေတာ္ဘုရား နဲ႔ မိဖုရားႀကီး တုိ႔ဟာ ဧရာ၀တီျမစ္ကမ္း ထိပ္က ေရႊၾကက္က် နဲ႔ ေရႊၾကက္ယက္ ဘုရားေတြ ကုိ ဘုရားဖူး ထြက္ေတာ္မူပါတယ္။ ဘုရားဖူးၿပီးေတာ့ ဘုိးေတာ္ဘုရား ဟာ စိတ္ရႊင္လန္းေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ျမစ္ဘက္ ကုိ ၾကည့္တယ္။ ျမစ္ကုိၾကည့္ၿပီး အေတြးတစ္ခုေပၚလာတာေၾကာင့္ ဦးေပၚဦး ကုိ လွမ္းေမးလုိက္တယ္။
“ဟဲ့ ေပၚဦး ၊ ဒီျမစ္ကို ဟုိဘက္ကမ္းေရာက္ေအာင္ ကူးႏုိင္ပါ့မလား” ျမစ္ေရ ကုိ လက္ညဳိး ထုိးၿပီး ျပေတာ္ မူေတာ့ ဦးေပၚဦး က ေရျပင္ကုိ လွမ္းၾကည့္ၿပီး ေျဖတယ္။
” ဒီျမစ္ကို မေျပာနဲ႔ ဒီျမစ္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ က်ယ္တဲ့ ျမစ္ကုိေတာင္ ျဖတ္ကူးႏုိင္ေၾကာင္းပါဘုရား”
ဘုိးေတာ္ဘုရား လည္း ဒီတစ္ခါေတာ့ ေပၚဦး ကုိ ႏုိင္ကြက္ေတြ႔ၿပီ ၊ အေျပာ နဲ႔ အလုပ္ မညီလုိ႔ ကေတာ့ ေတြ႔ၿပီေပါ့ ေပၚဦးရယ္ လုိ႔ ေတးၿပီး …
“ကဲ..ဒါျဖင့္ ေပၚဦး မင္းကူးျပစမ္းကြယ္”
ဦးေပၚဦး ကလည္း ခ်က္ခ်င္းပါပဲ။ ၀တ္ထားတဲ့ စလြယ္ေတြ ေခါင္းေဆာင္းေတြ ကုိ ခြ်တ္တယ္။ ပုဆုိး ကုိ ေသေသ ခ်ာခ်ာ ခါးေတာင္းက်ဳိက္ လုိက္တယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ျမစ္ဘက္ ကုိ ေျပးသြားပါတယ္။ ျမစ္ထိပ္ကုိေရာက္ေတာ့ ျမစ္ထဲကုိ မဆင္းပဲ ဟုိဘက္ေျပးလုိက္ ၊ ဒီဘက္ေျပးလုိက္ ၊ ရပ္ေမွ်ာ္ၾကည့္လုိက္ အဲဒီ အတုိင္းလုပ္ေနတယ္ ။
ၾကာလာေတာ့ ဘုိးေတာ္ဘုရား က စိတ္ မရွည္ေတာ့ဘူး ။ ဦးေပၚဦး ကုိ အေခၚ လႊတ္လုိက္တယ္။ ဦးေပၚဦးဘုရင္ ရဲ႕ ေရွ႕ကိုျပန္ေရာက္လာတယ္။
“ဟဲ့ ေပၚဦး ဟုိဘက္ကမ္းကို ကူးမယ္ဆုိ ၊ ဘယ္ႏွယ္ မကူးပဲ ဟုိေျပး ဒီေျပး လုပ္ေနတာလဲ”
” ဟုိဘက္ကမ္းကို ကူးဖုိ႔ ေလွ ရွာေနတာပါဘုရား ”
” ဟဲ့ ဘာေျပာတယ္ေမာင္မင္း ၊ ေမာင္မင္းေျပာေတာ့ ျဖတ္ကူးျပမယ္ဆုိ ၊ ျပန္ေလွ်ာက္တင္စမ္းဟ”
” ကြ်န္ေတာ္မ်ဳိး ေတာင္ေျပး ေျမာက္ေျပး ေျပးေနတာဟာ ဟိုဘက္ကမ္း ကုိ ကူးဖုိ႔ ေလွရွာေနတာပါဘုရား”
“ျဖစ္ရေလ ေပၚဦးရယ္ ၊ ေလွ နဲ႔ ကေတာ့ လူတုိင္း ကူးတတ္တာေပါ့ဟဲ့”
” မွန္ပါ ၊ ဘုရား ကြ်န္ေတာ္မ်ဳိးလည္း လူထဲက လူ တစ္ေယာက္သာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ အမ်ားနည္းတူ ေလွနဲ႔ ကူးႏုိင္ေၾကာင္းပါဘုရား”
မင္းတရားႀကီး ရင္ဘတ္ကုိ ဖိကာ ရယ္တယ္။ မိဖုရားႀကီးက ၀င္ၿပီး ‘နင္ လုပ္လုိက္ရင္ ဒီလုိခ်ည္းပဲ ‘ လုိ႔ ၿပဳံး ၿပဳံးႀကီး မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။
No comments:
Post a Comment