…ေပ်ာ္ေတာ္၀န္ ပညာရွိ အမတ္ႀကီး ဦးေပၚဦး၏ စကားအရာမွာ ၾကြယ္၀လိမ္မာစြာ
ေျပာတတ္ဆိုတတ္ပံုမ်ားကို စံထားနည္းယူ နမူနာထားရမည့္ လက္ေရြးစင္ဟာသေလးမ်ားကို
ကမၻာသစ္သူငယ္ခ်င္း စာေပခ်စ္သူမ်ားအားလံုးအတြက္ မွ်ေ၀ေပး လိုက္ပါတယ္…
*** ၀က္သားအမိသားအဖ…
“ …ေပၚဦးရယ္၊ ငါတို႔ အိမ္နိမ့္စံ ဘ၀တုန္းကလို ပံုျပင္ကေလး ဘာေလးေျပာၿပီး
ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ စမ္းပါဦးဟယ္ ”
…တစ္ေန႔သ၌ မိဘုရားေခါင္ႀကီးရဲ႕ အေဆာင္ေတာ္မွ မင္းတရားႀကီးစံျမန္းေနတုန္း
ဦးေပၚဦးကို အေခၚလႊတ္ၿပီး ေရာက္လာခ်ိန္မွာ မိဖုရားေခါင္ႀကီးက အမိန္႔ေတာ္ရွိတာ
ျဖစ္ေပတယ္။
…(ရွင္ဘုရင္ရဲ႕ သားေတာ္၊ သမီးေတာ္ေတြအေနနဲ႔ မင္းမျဖစ္မီ မိဘုရားမျဖစ္မီကာလကုိ
အိမ္နိမ့္စံလို႔ ေခၚတယ္)။
…အမတ္ႀကီးဦးေပၚဦးက ရိုေသစြာ လက္ယွက္ၿပီး…
“ မယ္ဖုရားေခၚေတာ္မူလို႔ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး အခစား၀င္ဖို႔ အလာလမ္းမွာ
၀က္ကေလးႏွစ္ေကာင္နဲ႔ ၀က္လင္မယား ႏွစ္ေကာင္ အူလ်ားဖားလ်ား ေျပးလာၾကတာ
ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္ဖုရား…” လို႔ စိတ္၀င္စားဖြယ္ အစခ်ီလိုက္တယ္။
“ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္ ဓါးႀကီးကိုင္ေျမွာက္ၿပီး
၀က္ေတြေနာက္က ေျပးလိုက္လာတာ ေတြ႔ရတယ္ ဘုရာ့၊ ဒါနဲ႔ မီလုမီခင္မွာ
ေနာက္ဆံုးက ၀က္ကေလးကို ဓားနဲ႔ပိုင္းဖို႔ အားယူေနတုန္းမွာ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးက …
“ ဟဲ့…..ဟဲ့…..ေမာင္မင္း၊ ဘာျပဳလို႔ သူတစ္ပါး အသက္ကို မညွာမတာ လုပ္ရသတုန္း…”
ဆီးေမးတဲ့အခါ အဲဒီလူက…
“ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးရဲ႕ စိုက္ခင္း ပ်ဳိးခင္းေတြကို ဒီ၀က္ေတြ မၾကာခဏ
လာလာဖ်က္ဆီးတာ မ်ားၿပီဘုရား၊ ဒါေၾကာင့္ ေဒါသျဖစ္ျဖစ္နဲ႔ အခုလိုလုပ္မိတာပါ
အမတ္ႀကီးရယ္လို႔ ေျဖပါတယ္ဘုရား…”
“ ေအးကြယ္၊ သနားပါတယ္ကြယ္၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ ခြင့္လြတ္လိုက္ပါ…”
“ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး ေဖ်ာင္းဖ်၊ နားခ်လို႔ ၿခံသမား ျပန္လွည့္အသြားမွာ
၀က္ကေလးတစ္ေကာင္က စကားေျပာတယ္ ဘုရား…”
…ဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ ၀က္က စကားေျပာတယ္ဆိုတဲ့အတြက္
စိတ္၀င္စားဖြယ္ပါပဲ။
“ ၀က္ကေလး ေျပာပံုက ဒီလိုပါဘုရား၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သားအမိသားအဖငါးေယာက္ဟာ
ဘဘႀကီးသာ မကယ္ရင္ ေသၿပီဗ်ာလို႔ ေျပာပါတယ္ဘုရား…”
…ဒီအခါ မိဘုရားႀကီးက ၾကားျဖတ္ၿပီး ၀င္ေမးၿပီေလ။
“ ဟဲ့…ေနပါဦး၊ နင္ေျပာတာ ၀က္ကေလးႏွစ္ေကာင္နဲ႔ ၀က္လင္မယားလို႔
ဆိုတယ္မဟုတ္လား၊ ေလးေကာင္ေပါ့”
“ မွန္ပါ မယ္ဖုရား၊ ၀က္ကေလးကေတာ့ အဲဒီအတိုင္းပဲ ေျပာပါတယ္ဖုရား…”
…မိဖုရားႀကီးခမ်ာ ေယာင္လည္လည္ျဖစ္သြားၿပီးမွ ဓားနဲ႔ ပိုင္းလိုက္တုန္းက
ထက္ပိုင္းျပတ္သြားလို႔မ်ား ငါးေကာင္လို႔ ေျပာေရာ့ သလားဟဲ့လို႔ ေမးေတာ္မူတယ္။
“ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး ဟန္႔တားလိုက္တဲ့အတြက္ ဘယ္၀က္ကေလးကိုမွ် ဓားခ်က္မထိပါဘုရား…”
“ ဟယ္…နင့္စကား နားေထြးရပါဘိ၊ ရွင္းရွင္း တင္စမ္းပါဟယ္”
…ဒါေပမယ့္ ဦးေပၚဦးကေတာ့ ေ၀့လည္ေခ်ာင္ပတ္ လုပ္ေနဆဲပါပဲ။
“ မွန္လွပါ၊ ၀က္ကေလးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သားအမိငါးေကာင္လို႔ ေျပာထားတာ
အမွန္ပါဘုရား…”
“ ဒါျဖင့္ နင့္မ်က္စိနဲ႔ေကာ ဘယ္ေလာက္ျမင္သတုန္း”
“ ေလးေကာင္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ဘုရား…”
“ ဟယ္…ေပၚဦးရယ္၊ နင့္စကား ရွဳပ္လွပါဘိ၊ ဘယ္လိုအေၾကာင္းေၾကာင့္
၀က္ေလးေကာင္က ငါးေကာင္ျဖစ္သြားရတာလဲ”
“ အဲဒါမွာေတာ့ မယ္ဖုရားကိုယ္ေတာ္တိုင္ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ္မူပါဘုရား…”
…မိဖုရားႀကီး စဥ္းစားၾကည့္ေတာ္မူရၿပီေလ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုမွ စဥ္းစားလို႔
မရတဲ့အတြက္…
“ နင့္ပေဟဠိကို နင္ပဲ ေျဖစမ္းပါဟယ္” ဆိုၿပီး ပန္းေပးေတာ္မူ လိုက္ရတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဦးေပၚဦးက လက္အုပ္ခ်ီလိုက္တယ္။
“ မွန္ပါ၊ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးျမင္တာ ေလးေကာင္ အမွန္ျဖစ္သလို ၀က္ကေလးက
ငါးေကာင္လို႔ေျပာတာလည္း အမွန္ပါပဲဘုရာ့၊ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္ရသလဲဆိုေတာ့
၀က္ကေလးဟာ ေက်ာင္းမေနရေသးေတာ့ ဘယ္မွာ ဂဏန္းသခ်ၤာတတ္ပါ့မလဲ
ဘုရား၊ တစ္ ႏွစ္ သံုး ေလး မွန္ေအာင္ မေရတတ္လို႔ ဒီလိုျဖစ္တာပါဘုရား…”
…မင္းတရားႀကီးက နားေထာင္ေနရာက ရယ္တယ္။
“ ေပၚဦးတို႔ လုပ္လုိက္မွျဖင့္ ငါေတာင္ မ်က္စိလည္သြားသဟ၊ ေခြးမသားရ”
“ မွန္လွပါ၊ မယ္ဘုရားကို ေပ်ာ္ေတာ္ ဆက္တာပါဘုရား…”
…ဦးေပၚဦးရဲ႕ အေလွ်ာက္အထား ဒီစကားကို ၾကားရေတာ့မွပဲ
မိဖုရားႀကီးခမ်ာ ၿပံဳးေတာ္မူႏိုင္ေတာ့တာကိုး…..။
*** လႏွင့္ ဠႀကီး…
“ ဟဲ့…ေပၚဦး၊ ေတာင္ငါးလံုးပိတ္ဖံုးကာခို ရာဇၿဂိဳလ္ ေရႊျပည္ႀကီးလို႔ အမ်ားသူငါ
ေခၚေ၀ၚသမုတ္ၾကတဲ့ မင္းေနျပည္ႀကီးကို ကာရံပတ္ၿခံဳေနတဲ့ ေတာင္ငါးလံုးအနက္
ေနာက္ဆံုးေတာင္ကို ဂိစၥကုဋ္ေတာင္လို႔ေခၚတာဟာ ေတာင္ကိုက လင္းတနဲ႔တူလို႔လား၊
သို႔မဟုတ္ ေတာင္ထိပ္မွာ လင္းတေတြေနလို႔လား ေမာင္မင္း ”
“ မွန္လွပါ၊ ေတာင္ငါးလံုးရဲ႕အမည္ေတြကေတာ့ ပ႑ာ၊ ေ၀ဘူလ၊ ေ၀ဘာလ၊
ဣသီဂီလ၊ ဂိစၥကုဋ္တို႔ ျဖစ္ေၾကာင္းပါ ဘုရား…”
“ အႏို႔…ဂိစၥကုဋ္ ေခၚရျခင္းကေကာကြယ္”
“ ေတာင္ရဲ႕ အထြတ္မွာ လင္းတေတြ က်က္စားပါသျဖင့္ ပါဠိေ၀ါဟာရအားျဖင့္
ဂစၥေခၚျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းပါဘုရား…”
“ ေအးကြယ္၊ သို႔ေသာ္လည္း ကုိယ္ေတာ့္စိတ္ထဲ မရွင္းတာရွိေနတယ္၊ လင္းတ
အေခၚအေ၀ၚမွာ တစ္ခ်ဳိ႕က လကေလးနဲ႔ လင္းတ ေရးၾကၿပီး တစ္ခ်ဳိ႕ကလည္း
ဠႀကီးနဲ႔ ဠင္းတေရးၾကတယ္ ေမာင္မင္း၊ ၀ိ၀ါဒ မကြဲဘူး ေမာင္မင္း”
“ မွန္လွပါ၊ ဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္…”
…ဦးေပၚဦးက လက္အုပ္ခ်ီၿပီး ပါးစပ္ျပင္ရံုရွိေသးတယ္။ ဘာတစ္လံုးမွ
မတင္ရေသးခင္ ေနာက္အေမးက ဆင့္လာတယ္။
“ ေဘာက္မဲ့ေၾကာင့္ ေရးသားရသတုန္း ေမာင္မင္း၊ ခြဲထားရွိသလားဟဲ့”
…ခြဲထားဆိုတာ ကၽြတ္ကၽြတ္ဆူနဲ႔ ၾကက္သတၱ၀ါ၊ ၾကန္အင္လကၡဏာ အႀကံအစည္နဲ႔
အက်န္အၾကြင္းမွာ ကၽြက္နဲ႔ ၾကြက္၊ ၾကန္နဲ႔ ႀကံတို႔ဟာ အသံထြက္တူၿပီး အဓိပၸါယ္
မတူတာကို ေခၚတာပဲ။ အဲဒါဟာ ခြဲထားပဲ။ အဲဒါလိုဟာမ်ဳိး မွန္သမွ်ဟာ ခြဲထားေပါ့။
“ ခြဲထား မရွိ္ေၾကာင္းပါဘုရား…”
…မင္းတရားႀကီး မေက်လည္ေသးပါ။ အေမးေတာ္က ထပ္ဆင့္လာျပန္ေခ်ေသးရဲ႕။
“ ခြဲထား မရွိ္ဘဲနဲ႕ ဠ ႀကီးနဲ႔ ေရးတဲ့အေၾကာင္း ကိုယ္ေတာ္သိခ်င္တယ္ ေမာင္မင္း”
…အေတာ္ခြက်သည့္ အေမးေတာ္ျဖစ္တယ္။ အတူခစားေနေသာ အျခားအမတ္ေတြလည္း
ဦးေပၚဦးကို လွမ္းၾကည့္ၾကတယ္။ အမတ္ႀကီး ဘယ္လိုမ်ား ေျဖမွာပါလိမ့္။
“ လ ကေလးနဲ႔ ဠ ႀကီးကို ဘယ္ေနရာမွာ ဘာသံုးရမယ္ဆိုတဲ့ အဆိုအမိန္႔မ်ား၊
စာေပက်မ္းဂန္မ်ားမွာ မေတြ႔ဖူးေၾကာင္းပါ ဘုရား။ သို႔ရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး၏
သေဘာအရမူ ငွက္တကာတို႔ထက္ အက်ည္းတန္တဲ့ ဠင္းတကို အကၡရာတကာတို႔ထက္
အရုပ္ဆိုးတဲ့ ဠ ႀကီးနဲ႔ ေရးမွသာ လိုက္ဖက္သင့္ေလ်ာ္မည္ ထင္မိေၾကာင္းပါဘုရား…”
…မင္းတရားႀကီးမွာ ေရႊေဘာေတာ္က်သြားတယ္။ “ ဟုတ္ေပသားပဲ” ဆိုကာ ရယ္ေမာတယ္။
အမတ္ေတြလည္း ခိုးခိုးခြိခြိ ျဖစ္ကုန္ေလရဲ႕…..။
*** ဦးေပၚဦးေတာ့ လုပ္လိုက္ျပန္ၿပီ…
…ဘိုးေတာ္မင္းတရားမွာ ညီလာခံခ်ိန္ၾကာေညာင္းလာတာနဲ႔အမွ်
ပင္ပန္းၿငီးေငြ႔လာတယ္။ ေညာင္းလည္းေညာင္းလာတယ္။ ဒါေပမယ့္
အေရးတႀကီး ေဆြးေႏြးေမးျမန္းစရာေတြ ကုန္သေလာက္ျဖစ္သြားတဲ့ အတြက္
ေတာ္ပါေသးတယ္။
…မင္းတရားႀကီးအေနနဲ႔ အိမ္ေတာ္ပါငယ္ကၽြန္ႀကီး ဦးေပၚဦးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဘာမွစိတ္မ၀င္စားဟန္နဲ႔ ၀င္လ်က္ခစားေနတာျမင္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရယ္စရာေလးမ်ား
ၾကားရလိုၾကားရျငား လွမ္းၿပီး ေရႊခြန္းေတာ္သလိုက္တယ္။
“ ခစားလ်က္ရွိေၾကာင္းပါဘုရား ”
…လ်င္ျမန္စြာ ခါးဆန္႔ လက္ယွက္ၿပီး တုန္႔ျပန္တယ္။
“ အမိန္႔ရွိေတာ္မူပါဘုရား ”
“ ငါတို႔ ေနထိုင္ရာ ဇမၺဴဒီပါလက်ာ္ေတာင္ကၽြန္းမွာ မဇိၥ်မေဒသလို႔ရွိတယ္၊
ျမတ္စြာဘုရားစဥ္ဆက္ ပြင့္ေတာ္မူရာေဒသေပါ့ ”
“ မွန္လွေၾကာင္းပါဘုရား ”
…ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္တစ္၀ိုင္း၊ သံုးေယာက္တစ္၀ိုင္း
တီးတိုးေျပာဆိုေနသံမ်ား
တိတ္သြားတယ္၊ ဘုရင္နဲ႔ အမတ္အတိုင္အေဖာက္ညီညီ ေမးေျဖေနတာကို နားစြင့္ေနၾကတယ္။
…ေမးသံ ေျဖသံက ဆက္လက္ထြက္ပ်ံေနဆဲပဲ။
“ ျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မူရာ အဲဒီ မဇၥိ်မေဒသဟာ ဇမၺဴဒီပါရဲ႕
အလယ္ဗဟိုတည့္တည့္မို႔
မဇၥ်ိမေခၚတယ္ ဆိုတာ ဟုတ္သလား ေမာင္မင္း ”
“ မဟုတ္ေၾကာင္းပါဘုရား ”
“ အင္း…ဘာေၾကာင့္မဟုတ္သလဲဆိုတာ တင္ဦးဟဲ႔… ”
…အမတ္ေတြရဲ႕ မ်က္လံုးေတြဟာ ဦးေပၚဦးထံကို စုၿပံဳက်ေရာက္ေနၾကၿပီေလ။
“ မွန္ပါ၊ ဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္ ဇမၺဴဒီပါလက်ာ္ေတာင္ကၽြန္းရဲ႕ အလယ္တည့္တည့္
တကယ့္ဗဟိုခ်က္မဟာ အခုအ၇ွင္ ဘ၀၇ွင္မင္းတရားႀကီး စံျမန္းေတာ္မူတဲ့
နန္းေတာ္သာလွ်င္ျဖစ္ေၾကာင္းပါ ဘုရား ”
“ ဒီေကာင္က မဟုတ္က ဟုတ္ကေတြ တင္ေနျပန္ၿပီ… ” လို႔ သာ
ဆုိလိုက္ေပမယ့္ ဒီစကားကို မင္းတရားႀကီး ေရႊေဘာေတာ္ က်ေနပါတယ္။
“ အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္း ဘုရာ့ကၽြန္၀န္ငေပၚဦး အခိုင္အမာ ဆိုႏိုင္ပါတယ္ ဘုရား ”
“ ယံုစရာ မ၇ွိေပဘူး ေမာင္မင္း ”
“ အရွင္မင္းႀကီး ယံုေတာ္မမူရင္ တိုင္းတာ ၾကည့္ေတာ္မူပါ ဘုရား… ”
…မျဖစ္ႏိုင္တ့ဲကိစၥကို မင္နဲ႔ေမာင္းနဲ႔ ေလွ်ာက္တင္တဲ့အတြက္ မင္းတရားႀကီးနဲ႔တကြ
အမတ္ေတြပါ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ေမာၾကေတာ့တာေပါ့…..။
…သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုး ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ…။
No comments:
Post a Comment